سکوت!

من نمی توانم همه چیز را از نو بسازم

آن هم دُرست بعد از اینکه خراب شده

حداقل تنها نمی توانم

تازه فکرش را بکن یک طرف نخواهد اصلا چیزی درست شود

بعد انوقت انتظار دارید من چه کنم؟

دست روی دست نگذارم، قدم بردارم و کاری کنم

خب من هر قدمی که برداشتم ده قدم بدتر میشد

من همینکه کاری نکنم ، بهترین کار است

همینکه بیایم بنشینم بنویسم...

بنویسم و مُدام فشارِ ذهنم را روی دکمه های کیبُرد لعنتی خالی کنم

شاید بهترین کار باشد

در کُل شده ام مصداقِ "ما را به خیر تو امیدی نیست، شر مرسان"